Tuesday, July 9, 2013

St. Marianne Cope

 

Saint Marianne Cope, O.S.F. is also known as Saint Marianne of Moloka'i
Born
January 23, 1838, in Heppenheim in the Grand Duchy of Hesse (Germany)
Died
August 9, 1918  (aged 80) , United States

Honored
Roman Catholic Church

Beatified
May 14, 2005, Saint Peter's Basilica, Vatican City by Pope Benedict XVI

Canonization
October 21, 2012, Vatican City by Pope Benedict XVI

Major Shrine
Shrine of St. Marianne Cope Motherhouse of the Sisters of Saint Francis Syracuse, New York

Feast
January 23 (Roman Catholic Church)
Patron
lepers, outcasts, those with HIV/AIDS, The Hawaii



Mother Marianne met  Father Damien (the "Apostle to Lepers") ,first time in January 1884
 
Saint Marianne Cope
Barbara Koob (now officially "Cope") was born on 23 January 1838 in SE Hessen, West Germany. She was one of 10 children born to Peter Koob, a farmer, and Barbara Witzenbacher Koob. The year after Barbara's birth, the family moved to the United States. The Koob family found a home in Utica, in the State of New York, where they became members of St Joseph's Parish and where the children attended the parish school.
Although Barbara felt called to Religious life at an early age, her vocation was delayed for nine years because of family obligations. As the oldest child at home, she went to work in a factory after completing eighth grade in order to support her family when her father became ill.
Finally, in the summer of 1862 at age 24, Barbara entered the Sisters of St Francis in Syracuse, New York, On 19 November 1862 she received the religious habit and the name "Sr Marianne", and the following year she made her religious profession and began serving as a teacher and principal in several elementary schools in New York State.
She joined the Order in Syracuse with the intention of teaching, but her life soon became a series of administrative appointments.
As a member of the governing boards of her Religious Community in the 1860s, she participated in the establishment of two of the first hospitals in the central New York area.
In 1870, she began a new ministry as a nurse-administrator at St Joseph's in Syracuse, N.Y., where she served as head administrator for six years. During this time she put her gifts of intelligence and people skills to good use as a facilitator, demonstrating the energy of a woman motivated by God alone.
Although Mother Marianne was often criticized for accepting for treatment "outcast" patients such as alcoholics, she became well-known and loved in the central New York area for her kindness, wisdom and down-to-earth practicality.
In 1883, Mother Marianne, now the Provincial Mother in Syracuse, received a letter from a Catholic priest asking for help in managing hospitals and schools in the Hawaiian Islands, and mainly to work with leprosy patients. The letter touched Mother Marianne's heart and she enthusiastically responded: "I am hungry for the work and I wish with all my heart to be one of the chosen ones, whose privilege it will be to sacrifice themselves for the salvation of the souls of the poor Islanders.... I am not afraid of any disease, hence, it would be my greatest delight even to minister to the abandoned "lepers'".
She and six other Sisters of St Francis arrived in Honolulu in November 1883. With Mother Marianne as supervisor, their main task was to manage the Kaka'ako Branch Hospital on Oahu, which served as a receiving station for patients with Hansen's disease gathered from all over the islands.
The Sisters quickly set to work cleaning the hospital and tending to its 200 patients. By 1885, they had made major improvements to the living conditions and treatment of the patients.
In November of that year, they also founded the Kapi'olani Home inside the hospital compound, established to care for the healthy daughters of Hansen's disease patients at Kaka'ako and Kalawao. The unusual decision to open a home for healthy children on leprosy hospital premises was made because only the Sisters would care for those so closely related to people with the dreaded disease.
St. Damien and Mother Marianne
Mother Marianne met Fr Damien de Veuster (today St. Damien is known as the "Apostle to Lepers") for the first time in January 1884, when he was in apparent good health. Two years later, in 1886, after he had been diagnosed with Hansen's disease, Mother Marianne alone gave hospitality to the outcast priest upon hearing that his illness made him an unwelcome visitor to Church and Government leaders in Honolulu.
In 1887, when a new Government took charge in Hawaii, its officials decided to close the Oahu Hospital and receiving station and to reinforce the former alienation policy. The unanswered question:  Who would care for the sick, who once again would be sent to a settlement for exiles on the Kalaupapa Peninsula on the island of Molokai?
In 1888, Mother Marianne again responded to the plea for help and said:  "We will cheerfully accept the work...". She arrived in Kalaupapa several months before Fr Damien's death together with Sr Leopoldina Burns and Sr Vincentia McCormick, and was able to console the ailing priest by assuring him that she would provide care for the patients at the Boys' Home at Kalawao that he had founded.
Together the three Sisters ran the Bishop Home for 103 Girls and the Home for Boys. The workload was extreme and the burden at times seemed overwhelming. In moments of despair, Sr Leopoldina reflected:  "How long, O Lord, must I see only those who are sick and covered with leprosy?".
Mother Marianne's invaluable example of never-failing optimism, serenity and trust in God inspired hope in those around her and allayed the Sisters' fear of catching leprosy. She taught her Sisters that their primary duty was "to make life as pleasant and as comfortable as possible for those of our fellow creatures whom God has chosen to afflict with this terrible disease...".
Mother Marianne never returned to Syracuse. She died in Hawaii on 9 August 1918 of natural causes and was buried on the grounds of Bishop Home.
വിശുദ്ധ മരിയന്നെ കോപ്
റോമൻ കത്തോലിക്കാ സഭയിലെ വിശുദ്ധയാണ് മരിയന്നെ കോപ്. റോമൻ കത്തോലിക്കാ സഭയും, സഭയുടെ കീഴിലെ അമേരിക്കയിലെ എപ്പിസ്കോപ്പൽ സഭയും ഇവരെ വണങ്ങുന്നു. ജർമ്മൻ രാഷ്ട്രത്തിൽപ്പെട്ട ഗ്രാൻഡ് ഡച്ച് ഓഫ് ഹെസ്സിയിലെ ഹെപ്പെൻഹെയിം എന്ന സ്ഥലത്ത് 1838 ജനുവരി 23 - നു ജനിച്ചു. മരിയന്നെയുടെ ഒന്നാം വയസ്സിൽ കുടുംബം അമേരിക്കയിലെ ഉട്ടിക്ക (ന്യൂയോർക്ക്) എന്ന സ്ഥലത്തേയ്ക്ക് താമസം മാറ്റി.
1883 - 45-ാമത്തെ വയസ്സിൽ ആറു ഫ്രാൻസിസ്കൻ സന്യാസിനികലോടൊപ്പം  മദർ മരിയന്ന ഹവായിയി എന്ന സ്ഥലത്തെത്തി. 1888- മരിയന്നെ കലൂപാപ്പ കുഷ്ഠരോഗീ കേന്ദ്രത്തിൽ ശുശ്രൂഷ ആരംഭിച്ചു. ഹവായിയിൽ 1918 ഓഗസ്റ്റ് 9 - ന് അന്തരിച്ചു.
ജോൺപോൾ രണ്ടാമൻ മാർപാപ്പ 2004- വിശുദ്ധപ്രഖ്യാപനത്തിനുള്ള നടപടികൾ ആരംഭിച്ചു. ബെനഡിക്ട് പതിനാറാമൻ മാർപ്പാപ്പ 2005 മേയ് 14-ന് വത്തിക്കാനിൽ സെന്റ് പീറ്റേഴ്സ് ബസിലിക്കയിൽ വച്ച് മദറിനെ വാഴ്ത്തപ്പെട്ടവളായി പ്രഖ്യാപിച്ചു. 21 October  2012 ന്  ബെനഡിക്ട് പതിനാറാമൻ മാർപ്പാപ്പ  വത്തിക്കാനിൽ വച്ച് മരിയന്നെയെ  വിശുദ്ധയായി പ്രഖ്യാപിച്ചു.
 
 

 

St. Agnes of Rome


Agnes of Rome -A virgin–martyr, venerated as a Saint in the Roman Catholic Church
Born
291
Died
304  (At age of 13)
Canonization
St. Agnes entered Heaven and was declared a saint by popular acclaim and devotion long before a formal canonization process existed. She is one of thousands of saints called "pre-congregational" as she was already assumed to be a saint before the Sacred Congregation for the Causes of Saints had been instituted.
Major Shrine
Church of Sant'Agnese fuori le mura and the Church of Sant'Agnese in Agone, both in Rome
Feast
21 January
Symbols
Lamb, Martyr's palm, Martyr's crown, Dove with a ring in its beak
Patron
of the Children of Mary , betrothed couples; chastity; engaged couples


 
 
St. Agnes
 
St. Agnes was a Roman girl who was only thirteen years old when she suffered martyrdom for her Faith. Agnes had made a promise, a promise to God never to stain her purity. Her love for the Lord was very great and she hated sin even more than death! Since she was very beautiful, many young men wished to marry Agnes, but she would always say, "Jesus Christ is my only Spouse."
 
Procop, the Governor's son, became very angry when she refused him. He had tried to win her for his wife with rich gifts and promises, but the beautiful young girl kept saying, "I am already promised to the Lord of the Universe. He is more splendid than the sun and the stars, and He has said He will never leave me!" In great anger, Procop accused her of being a Christian and brought her to his father, the Governor. The Governor promised Agnes wonderful gifts if she would only deny God, but Agnes refused. He tried to change her mind by putting her in chains, but her lovely face shone with joy. Next he sent her to a place of sin, but an Angel protected her. At last, she was condemned to death. Even the pagans cried to see such a young and beautiful girl going to death. Yet, Agnes was as happy as a bride on her wedding day. She did not pay attention to those who begged her to save herself. "I would offend my Spouse," she said, "if I were to try to please you. He chose me first and He shall have me!" Then she prayed and bowed her head for the death-stroke of the sword.
 
റോമായിലെ ആഗ്നെസ്
റോമൻ കത്തോലിക്കാ സഭയിലേയും കിഴക്കൻ ഓൻത്തഡോക്സ് സഭയിലേയും ഒരു പുണ്യവതിയാണ് വിശുദ്ധ ആഗ്നെസ്. കന്യകയും രക്തസാക്ഷിയുമായ റോമായിലെ ആഗ്നെസ് അതിപുരാതനമായ കാനൺ കുർബാനയിൽ അനുസ്മരിക്കപ്പെടുന്ന ഏഴ് കന്യകമാരായ വിശുദ്ധരിൽ ഒരാളാണ്. ചാരിത്രശുദ്ധിയുള്ളവരുടേയും, തോട്ടപ്പണിക്കാരുടേയും, പെൺകുട്ടികളുടേയും, വിവാഹനിശ്ചയം കഴിഞ്ഞവരുടേയും, ബലാത്സംഗത്തിനിരയായവരുടേയും, കന്യകമാരുടേയും അറിയപ്പെടുന്ന മദ്ധ്യസ്ഥയാണ് റോമായിലെ വിശുദ്ധ ആഗ്നെസ്.
റോമായിലെ ആഗ്നെസ് "വിശുദ്ധ ആഗ്നെസ്" എന്നും "വിശുദ്ധ ഐനസ്" എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു. റോമൻ കത്തോലിക്കാ സഭയിൽ ജനുവരി 21നാണ് വിശുദ്ധയുടെ ഓർമ്മദിനമായി ആചരിക്കുന്നത്. 1962 കാലഘട്ടങ്ങളിൽ വിശുദ്ധയുടെ ജന്മദിനമായിരുന്ന ജനുവരി 28-നായിരുന്നു തിരുനാൾ നടത്തപ്പെട്ടിരുന്നത്. ലാറ്റിൻ പദമായ ആഗ്നസ് (Agnus) എന്ന വാക്കിനർത്ഥം "കുഞ്ഞാട്" എന്നാണ്. ആയതിനാൽ ലഭ്യമായ ചിത്രങ്ങളിലെല്ലാം തന്നെ ആഗ്നെസിനൊപ്പം ഒരു കുഞ്ഞാടിനെകൂടിയും കാണാൻ സാധിക്കുന്നതാണ്.
റോമാരാജ്യത്തെ ഒരു ക്രൈസ്തവ കുടുംബത്തിൽ ബി. സി. 291 കാലഘട്ടത്തിൽ ജനിച്ചു. മതപീഡനങ്ങൾ നിലനിന്നിരുന്ന ആ സമയം റോമാസാമ്രാജ്യം ഭരിച്ചിരുന്നത് ഡയോക്ലീഷ്യൻ ചക്രവർത്തിയായിരുന്നു.
കാഴ്ചയിൽ അതിസുന്ദരിയായിരുന്ന ആഗ്നെസിനെ വിവാഹം ചെയ്യാൻ റോമൻ യുവാക്കൾ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. ഒരു സ്വർഗ്ഗീയ മണവാളന് തന്റെ കന്യാത്വം നേർന്നിരിക്കുന്നുവെന്നായിരുന്നു അവരോടുള്ള ആഗ്നെസിന്റെ മറുപടി. ഇതിൽ പ്രകോപിതരായ കാമുകർ ആഗ്നെസ് ഒരു ക്രിസ്ത്യാനിയാണെന്ന് റോമൻ ന്യായാധിപനെ അറിയിച്ചു. ക്രിസ്ത്യാനികളെ നിർബന്ധിച്ച് മതംമാറ്റുന്ന സമയമായിരുന്നു അത്. അനേകം ക്രൈസ്തവർ പീഡനങ്ങളെ ഭയന്ന് മതംമാറിയിരുന്നു. ആഗ്നെസ് ഒരു ക്രിസ്ത്യാനിയാണെന്നറിഞ്ഞ റോമൻ ന്യായാധിപൻ വിശ്വാസം പരിത്യജിച്ച് ജൂപ്പിറ്റർ ദേവനെ ആരാധിക്കാൻ ആജ്ഞാപിച്ചു. ജൂപ്പിറ്റർ ദേവന് ധൂപാർച്ചന നടത്തുവാൻ രാജസേവകർ ആഗ്നെസിനെ നിർബന്ധിച്ചു. ആഗ്നെസ് വഴങ്ങുന്നില്ല എന്നുകണ്ടപ്പോൾ മർദ്ദകർ പീഡനോപകരണങ്ങളെല്ലാം അവളെ കാണിച്ചു. എന്നിട്ടും ബിംബത്തെ ആരാധിക്കാതെ ആഗ്നെസ് വിശ്വാസത്തിൽ ഉറച്ചുനിന്നു. രാജകല്പന ലംഘിച്ച ആഗ്നെസിനെ യഥേഷ്ടം ആർക്കും ഉപയോഗിക്കുവാൻ വേണ്ടി വേശ്യാഗൃഹത്തിലാക്കാൻ ചക്രവർത്തി ആജ്ഞാപിച്ചു. ഈശോ തന്റെ സ്വന്തമായവരെ സംരക്ഷിക്കും എന്നായിരുന്നു ആഗ്നെസിന്റെ മറുപടി.
അന്യദേവന്മാരെ ആരാധിക്കാൻ ആഗ്നെസ് തയ്യാറല്ലായിരുന്നു. ഏതൊരു ശിക്ഷയും ഇതിനു വേണ്ടി ഏറ്റുവാങ്ങാൻ ആഗ്നെസ് തയ്യാറായിരുന്നു. യേശുവിനെ പ്രകീർത്തിച്ചിരുന്ന ആഗ്നെസിൽ കുപിതനായ ന്യായാധിപൻ; അവളെ നഗരത്തിന്റെ തെരുവിലൂടെ നഗ്നയാക്കി നടത്തുന്നതിന് ഉത്തരവിട്ടു. അത് അവൾക്ക് വളരെ വേദനയുളവാക്കി. എങ്കിലും ഈശോയിൽതന്നെ ശരണംവച്ച് നിർഭയം നടന്നു. നഗരത്തിലെത്തിയപ്പോൾ ഒരത്ഭുതം സംഭവിച്ചു. രാജസേവകർ വസ്ത്രമെല്ലാം വലിച്ചുകീറിയപ്പോൾ ആഗ്നെസിന്റെ മുടി വളർന്നുവന്ന് അവളുടെ ശരീരത്തെ ആവരണം ചെയ്തു. ഭയചകിതരായ നഗരവാസികൾ ഈ കാഴ്ച കാണാൻ നിൽക്കാതെ അവിടെനിന്നും പാലായനം ചെയ്തു. എന്നാൽ ഒരു യുവാവ് അവളെ ബലാത്സംഗം ചെയ്യുന്നതിനായി അടുത്തുവന്നു. പെട്ടെന്ന് ഒരു മിന്നൽപിണർ ഉണ്ടാവുകയും ആ യുവാവ് കാഴ്ച നഷ്ടപ്പെട്ട് മരണത്തോട് മല്ലിടുന്ന അവസ്ഥയിലാവുകയും ചെയ്തു.
ആഗ്നെസിന് എന്തോ ഒരു അമാനുഷീക ശക്തിയുണ്ടെന്ന് മനസ്സിലായ ന്യായാധിപൻ തന്റെ വിവാഹാഭ്യർത്ഥനയുമായി അവളെ സമീപിച്ചു. ആഗ്നെസ് വിവാഹാഭ്യർത്ഥന നിരസിച്ചു. ചക്രവർത്തി ആഗ്നെസിനെ മരണശിക്ഷയ്ക്ക് വിധിച്ചു. ബി. സി 304-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ പതിമൂന്നാം വയസ്സിൽ ശിരസ്സ് ഛേദിക്കപ്പെട്ട് ആഗ്നെസ് രക്തസാക്ഷിയായി ലോകത്തോട് വിടപറഞ്ഞു.

http://www.catholic.org , http://en.wikipedia.org

Monday, July 8, 2013

Bl. Devasahayam Pillai



First Indian lay martyr to be beatified
 
Born
On April 23, 1712  Palliyadi, Nattalam, Kanyakumari District, Kingdom of Travancore
Died
On January 14, 1752 (aged 39) Aralvaimozhy, Kingdom of Travancore
Servant of GOD
22 December 2003
Venerated
On June 28, 2012, Pope Benedict XVI

Beatified
2 December 2012, St. Xavier's Church, Kottar, Tamil Nadu by Angelo Amato (On behalf of Benedict XVI)
Major Shrine
Cathedral of St. Francis Xavier,Kottar
Feast
14 January


Devasahayam Pillai is the first lay person to be elevated to the rank of "Blessed" in India.
 
Martyr Devasahayam Pillai was born in the year 1712 at a village called Nattalam to Vasudevan and Devahiammai in a nair community.

His original name was Neelakandapillai. He married Bargaviammal. From his early childhood he was a learned man well versed in Malayalam, Tamil and Sanskrit. He was an expert in the ancient Indian martial arts.

As a young man he was employed at Padmanabapuram palace when King Marthanda Varma was ruling the state.
After the Kulachal war, he came under the spell of Dutch captain Eustacheus Benedictus De Lenoy, who, being caught a war prisoner, later joined Marthanda Varma's forces.

De Lenoy was believed to be instrumental in converting Pillai to Christianity and he was christened as Lazar, but later came to be known as Devasahayam locally.

Then he happened to narrate his tragedies to Delenoy. The captain gave him the Bible and asked him to read it. He also gave him the holy rosary and asked him to pray to the blessed mother Mary. Delenoy explained the life of Jesus to him. Neelakandan’s heart was leaning towards Jesus and catholic faith. He decided to received baptism. In 1745, he was baptized by Rev. Fr. Buttari a Jesuit Priest at Vadakkankulam.
He was named Devasahayam Pillai. His wife was also baptized and received the name Gnanappu Devasahayam Pillai found answer to his problems in Jesus.
 
The conversion of Devasahayam Pillai angered the hindu priests. The reason is that Devasahayam Pillai who belonged to a high casted joined Christianity which was then considered by them as a religion of low caste. They thought that it was an insult to them. They were also scared that the Christian faith will spread fast.They requested King Marthanda Varma to arrest him and put him in jail and persecute him to change his mind. But Devasahayam Pillai was strong like a rock in his faith in Jesus.

To him everything was for Christ. It was imprisoned, scourged, put into indignified sufferings, starvation and thirst. He accepted every suffering for Christ. Hence the King sentenced him to death in the year 1752. On 14th January 1752 He was shot dead at Kattadimalai, Aralvaimozhy which is 20 kilometers away from Puliyoorkurichy. His mortal remains were buried in front of the main altar of  Xt. Xaviers Cathedral, Kottar.
 
tZhklmbw ]nÅ
 
{]Ya `mcXob càkm£nbmb tZhklmbw ]nÅ 1712 apX 1752 hscbpÅ ImebfhnemWp Pohn¨ncp¶Xv. 1712þ sX¡³ XncphnXmwIqdn ]Zva\m`]pc¯n\Sp¯p \«mew F¶ Øe¯p acpX¡pf§cw F¶dnbs¸Sp¶ Xdhm«nemWp \oeIWvT]nÅ F¶ tZhklmbw ]nÅ P\n¨Xv. sNdp¸¯nte kwkvIrXw, aebmfw, Xangv `mjIfnepw XÀ¡w, thZm´w, hymIcWw apXembhbnepw ]pcmW]mcmbW¯nepw Bbp[m`ymk¯nepw {]mhoWyw t\Sn. bphXz¯nte¡p IS¶tXmsS At±lw kzPmXnbnÂs¸« Hcp s]¬Ip«nsb hnhmlw Ign¨p.

tZhklmbw ]nÅbpsS Ignhpw kmaÀYyhpw IWvSp amÀ¯mÞhÀa almcmPmhv ]Zva\m`]pcw \oeIWvTkzman tImhnen ImcyhnNmcI\mbn At±ls¯ \nban¨p. Ipf¨Â bp²¯n XShpImc\mbn ]nSn¡s¸SpIbpw ]n¶oSp amÀ¯mÞhÀabpsS XncphXmwIqÀ ssk\ym[n]\mbn amdpIbpw sNbvX U¨v Iym]vä³ Une\mbn bpambpÅ kulrZamWp tZhklmbw ]nÅsb ss{IkvXhhnizmk¯nte¡v ASp¸n¨Xv. IpSpw_]camb Nne {]iv\§sf¯pSÀ¶v ZpxJnX\mbn \S¶ tZhklmbw ]nÅbv¡p Une\mbn tbip{InkvXphnsâ PohnXhpw ss__nÄ hN\§fpw ]Tn¸n¨psImSp¯p. ss{IkvXhhnizmk¯n BIrã\mb At±lw {InkvXpaXw kzoIcn¡p¶Xn\v B{Kln¨p. 1745þ amt½mZokm kzoIcn¨t¸mÄ tZhklmbw F¶ÀYw hcp¶ emkÀ F¶ t]cpw kzoIcn¨p.

AtXmsS A¡mes¯ khÀW ta[mhnIÄ At±l¯ns\Xncmbn. ss{IkvXh hnizmk¯nÂ\n¶p XncnsI hcp¶Xn\v ]ecpw Bhiys¸s«¦nepw At±lw hnizmk¯n Dd¨p\n¶p. 1749þ At±lw XS¦en ASbv¡s¸Sp¶Xphsc kzPohnXwsImWvSpw D]tZiwsImWvSpw t{]jnX{]hr¯n sNbvXp. PmXnhyhØbv¡pw aäv A\mNmc§Ä¡pw D¨\oNXz§Ä¡psaXntc iÐapbÀ¯n.

1752 P\phcn 14\vv tZhklmbw ]nÅsb cmP`S·mÀ XncphXmwIqdnsâ sXt¡ AXnÀ¯nbnse ImämSnaebn sImWvSpt]mbn shSnh¨psIm¶psh¶mWp Ncn{Xw.

tZhklmbw ]nÅbpsS càkm£nXz¯n\pw \maIcW¯n\pw kp{][m\ sXfnhmbn tdmanse XncpkwLw kzoIcn¨ncn¡p¶Xp _\UnÎv ]Xn\mema³ amÀ]m¸bv¡p sIm¨n cq]Xbnse A¶s¯ _nj]v amÀ s¢aâv tPmk^v FgpXnb I¯nse hnhc§fmWv.



Sunday, June 16, 2013

SG Fr.Sebastian L.C. Presentation



Ø  Founder of Sisters Of Visitation Congregation Alleppey (S.V.C.)
Born
August 10th 1867 , Kattoor
Servant of GOD
13th June 2013


Rev.Fr.Sebastian L C Presentation was born in the noble ‘Presentation’ family of kattoor on August 10th 1867. After completing the formal education from Leo Xlll school, Alappuzha, he was sent to Goa for his higher studies and in the year 1893 he was ordained from the famous Rashol seminary.
It was his earnest desire from childhood onwards to see the local community which comprises the backward people also be benefited by the service rendered by the sisters.
While doing service as the vicar of St.Michael’s church, Kattoor, he started Holy family L.P.school on may 7th 1920. He founded the   Sisters Of Visitation Congregation Of Alleppey (S.V.C.), at  Kattoor in the Diocese of Alleppey on 1924.
Fr.Sebastian L.C. Presentation declared  as ‘Servant of God’ on  13th  June 2013.